ÿþ<html> <br> <body background="tBo strony2.jpg"> <b><center><img src="bernardyn.jpg"><p align="left"> <font size="6"> <font color="purple"> BERNARDYN <font size="3"> <font color="black">- rasa psa zaliczana do grupy molosów w typie górskim, znana co najmniej od XVII wieku, wyhodowana przez szwajcarskich mnichów do peBnienia funkcji psa pocigowego i psa-towarzysza. Jest narodow ras Szwajcarii. Obecnie bernardyny s nieczsto spotykanymi, ale dobrze znanymi psami do towarzystwa, stró|ujcymi i gospodarskimi. Przedstawiciele tej rasy nale| do najwikszych i najci|szych psów. <br> <br> <b><font color="red">Rys historyczny <br> <font color="black">Pochodzenie bernardynów nie jest dokBadnie znane. Najbardziej prawdopodobn wydaje si hipoteza, i| Rzymianie przyprowadzili ze sob w Alpy krótkowBose i agresywne mastify[4], które w odmiennych warunkach klimatycznych i na skutek krzy|owania z rodzimymi rasami wytworzyBy dwa typy psów: l|ejszy, od którego pochodz wszystkie szwajcarskie psy pasterskie, i ci|szy, od którego wywodzi si m.in. bernardyn. Rasa wziBa nazw od klasztoru kanoników regularnych na Wielkiej PrzeBczy [w. Bernarda. ZostaB on zaBo|ony okoBo 1050 r. przez [w. Bernarda z Menthon. Dawne kroniki zaginBy lecz wiadomo, |e mnisi wyhodowali w XVII wieku (w 1660 roku) bernardyny peBnice rol psów stró|ujcych i pocigowych. Z czasem przejBy funkcj górskich przewodników wyszukujcych i ratujcych pielgrzymów zaginionych w górach, we mgle lub [nie|ycy. Sylwetki bernardynów przedstawiano na obrazach poczwszy od roku 1695, a z roku 1707 pochodz zapiski klasztorne na ich temat. Legendy gBosz, |e bernardyny ratowaBy zasypanych lawin turystów, ale nie zostaBo to potwierdzone. W pózniejszym okresie bernardynom groziBo wyginicie. Dopiero po 1865 roku rozpoczBa si hodowla zmierzajca do jej zachowania. W 1867 prowadzenie dokumentacji hodowlanej rozpoczB Heinrich Schumacher z Hollingen w pobli|u Berna. Wojny XX wieku znacznie przetrzebiBy populacj tej rasy. Pierwotnie bernardyn miaB krótk sier[, jednak dziki krzy|owaniu z nowofundlandem powstaBa odmiana dBugowBosa, która rozpowszechniBa si po caBym [wiecie. Bernardyny wykorzystano jako ras wyj[ciow w tworzeniu innych ras, m.in. moskiewski stró|ujcy. <br> <br> <b><font color="red">Budowa <br> <font color="black">S to psy bardzo wysokie, muskularne, o pot|nym ko[cu, zwartej budowie i du|ej masie. Pierwotne psy byBy nieco mniejsze, gdy| osigaBy do 50 kg. Zdarzaj si przypadki bernardynów o masie ciaBa przekraczajcej 100 kilogramów. GBowa jest du|a i bardzo silna. Uszy w ksztaBcie trójkta, mikkie, zwisajce. Oczy ciemnobrzowe. Z boku pyska widoczny jest luzno zwisajcy kcik dolnej wargi. Ogon bernardyna jest mocny, szeroki, lekko zwinity ku górze. <br> <br> <b> <font color="red">Szata i umaszczenie <br> <font color="black">Sier[ gsta, zarówno wBos okrywowy, jak i podszerstek. W obrbie rasy wyró|niane s dwie odmiany: krótkowBosa i dBugowBosa. Umaszczenie: Kolor podstawowy to biel z mniejszymi i wikszymi czerwono rudymi Batami (psy o umaszczeniu Baciatym) a| do czerwono rudego pBaszcza na grzbiecie i sBabiznach (psy o umaszczeniu pBaszczowym). Jednakowo cenione jest umaszczenie odwrotne: czerwono rudy pBaszcz poprzerywany biel. Dopuszczalne czerwono rude prgowanie. umaszczenie brzowo|óBte tolerowane. Po|dana ciemna oprawa gBowy. Tolerowany czarny nalot na tuBowiu. Ze wzgldu na gste i ciepBe futro, na obszarach poni|ej gór latem bernardyn intensywnie linieje. <br> <br> <b> <font color="red"> Zachowanie i charakter <br> <font color="black">Bernardyny s Bagodnymi, wiernymi i przyjacielskimi psami, nieufnymi wobec obcych. Znane ze swojej lojalno[ci, spokoju, tolerancji w stosunku do innych zwierzt oraz dzieci. Bardzo skore do zabawy, niezale|nie od wieku. Wyró|niaj si wysok inteligencj, dobrze wychowane s bardzo posBuszne. Bardzo przywizuj si do swoich wBa[cicieli  nierzadko staj w ich obronie, gdy grozi im jakiekolwiek niebezpieczeDstwo. <br> <br> <b> <font color="red"> U|ytkowo[ <br> <font color="black"> Psy tej rasy  gBównie odmiany krótkowBosej  s wykorzystywane w ratownictwie górskim i w poszukiwaniach ró|nego typu. Znanym bernardynem byB Barry, który ratowaB ludzi na przeBczy [w. Bernarda. Legenda gBosi, |e uratowaB on 40 osób, a zginB przy uratowaniu 41. Pomnik tego psa znajduje si w Cimetière des Chiens, a jego ciaBo prezentowane jest w Muzeum Historii Naturalnej w Bernie. <br> Trzymane s te| jako psy stró|ujce bdz domowe, rzadziej jako pocigowe. W wypeBnianiu roli psa stró|ujcego pomaga im olbrzymia, wzbudzajca respekt sylwetka oraz wrodzona nieufno[ wobec obcych. <br> <br> <b> <font color="red"> Popularno[ <br> <font color="black"> Bernardyn krótkowBosy jest odmian rzadziej spotykan od bernardyna dBugowBosego. W Polsce uznawany jest za ras rzadk. <br> <br> <b> <font color="red"> Choroby <br> <font color="black"> Bernardyny s podatne na skrt |oBdka (choroba [miertelna w skutkach) oraz dysplazj stawów. Wystpuj tak|e problemy z uszami, oczami i [linotokiem. <br> <br> <br> <b><center> <img src="chihuahua.jpg" width=250 height=200> <p align="left"><font size="6"> <font color="purple"> CHIHUAHUA <font size="3"> <font color="black">- jedna z ras psów, nale|ca wedBug klasyfikacji FCI do grupy psów do towarzystwa, zaklasyfikowana do sekcji chihuahua, nie podlegajca próbom pracy. Istniej dwie odmiany tej rasy: krótkowBosa i dBugowBosa. Zgodnie z klasyfikacj amerykaDsk, rasa ta nale|y do grupy psów ozdobnych i do towarzystwa. Typ wilkowaty. <br> <br> <b> <font color="red">Rys historyczny <br> <font color="black">Rasa ta to potomkowie staro|ytnych, podobnych, ale nieco wikszych psów |yjcych na dworach azteckich wBadców, znanych jako Techichi. Najstarsza rasa w Ameryce PóBnocnej. Nazwa tej rasy psów pochodzi od miejscowo[ci i stanu w Meksyku. <br> <br> <b> <font color="red"> Budowa <br> <font color="black">MaBy pies o krpej, zwartej i silnej budowie, format sylwetki zbli|ony do kwadratu. Charakterystyczn cech rasy jest jabBkowata gBowa z nie zaro[nitym ciemiczkiem. Uszy s du|e. Ogon jest noszony sztywno i prosto. Oczy szeroko rozstawione i |uchwa lekko wysunita do przodu. <br> <br> <b> <font color="red"> Szata i umaszczenie <br> <font color="black"> Umaszczenie jest ró|norodne, najcz[ciej wystpujce jednak pBowe, czekoladowe, biaBe, piaskowe, srebrzystopBowe, srebrzystoszare, czarne, czarne podpalane, biaBo-brzowe i pBowe prgowane. Przy czarnym kolorze psa wida na dole szyi biaBy krawacik i nieco brzowe skarpetki u nóg. <br> <br> <b> <font color="red">Temperament <br> <font color="black"> Nie daje si zastraszy przez inne psy bez wzgldu na ich rozmiary. Jest wybredny, je[li chodzi o towarzystwo i zazwyczaj wybiera przedstawicieli wBasnej rasy. <br> <br> <b><font color="red"> Zdrowie i pielgnacja <br> <font color="black"> Jedn z widocznych cech tej rasy psów jest charakterystyczne dr|enie ciaBa, które wystpuje zarówno u odmiany dBugo jak i krótkowBosej, mimo |e psy te nie wykazuj wikszych tendencji do przezibieD ni| inne rasy psów. Pielgnacja szaty dBugowBosego chihuahua wymaga regularnego czesania. Wa|na jest profilaktyka okulistyczna (ma tak|e znaczenie kosmetyczne - zakraplanie odpowiednich preparatów zapobiega powstawaniu "[ladów Bez") i dentystyczna. Z powodu ich niewielkich rozmiarów wymagaj opieki zarówno ze strony wBa[cicieli, jak i specjalistów weterynarii, zwBaszcza z zakresu poBo|nictwa. Maj genetyczne skBonno[ci do anomalii neurologicznych jak i anatomicznych (zwichnicie rzepki)[potrzebne zródBo], potrzeby ruchowe musz zrealizowa podczas czstych spacerów. <br> <br> <br> <b> <center> <img src="husky.jpg" width=250 height=200> <p align="left"><font size="6"> <font color="purple"> HUSKY <font size="3"> <font color="black">- jedna z ras psów, nale|ca do grupy szpiców i psów w typie pierwotnym, zaklasyfikowana do sekcji póBnocnych psów zaprzgowych. Zgodnie z klasyfikacj amerykaDsk, nale|y do grupy psów pracujcych. Typ wilkowaty. Nie podlega próbom pracy. <br> <br> <b> <font color="red"> Rys historyczny <br> <font color="black"> Rasa ta jest ras pierwotn, pochodzc z rejonu KoBymy w póBnocnej Syberii. Hodowana tam przez pionierów w hodowli psów zaprzgowych  Czukczów oraz Kamczadalów, Koriaków i Jukagirów. OkoBo 17 tysicy lat temu wiele paleoazjatyckich, plemion zamieszkiwaBo te tereny, gdy byBy one cieplejszym i bardziej przyjaznym terenem Bowieckim. Ludzie zdobywali tam po|ywienie polujc, w czym pomagaBy im psy my[liwskie. Ka|da grupa stworzyBa wBasny typ psa w zale|no[ci od wymagaD Bowieckich, uksztaBtowania terenu, wystpujcych temperatur czy grubo[ci pokrywy [nie|nej. Czukcze |yli na póBwyspie rozcigajcym si z Syberii w kierunku Alaski. OkoBo 3000 lat temu klimat ulegB znacznemu ochBodzeniu, tote| Czukcze zaczli wykorzystywa psy do cignicia saD. Lud ten |yB w staBych osadach, w gBbi ldu i aby polowa musiaB przemierza du|e odlegBo[ci. IdeaBem psa byBo niewielkie zwierz, które potrzebowaBo maBo pokarmu, ale byBo na tyle silne, aby cign upolowan zdobycz z umiarkowan prdko[ci na dBugich dystansach. Kiedy zaistniaBa potrzeba przewiezienia ci|szego Badunku, po|yczano psy od ssiadów i zamiast 6-8 zaprzgano 16 lub 18. Wszystkie samce, oprócz najlepszych, prowadzcych zaprzgi, kastrowano. Zabieg ten miaB na celu nie tylko ukrócenie zbdnych kojarzeD, ale pomagaB psom w utrzymaniu tBuszczu na ciele. Czukockie zaprzgi liczce 20 psów potrafiBy podobno przeby w cigu 6 godzin odlegBo[ 120 km i cign ci|ar o masie okoBo 600 kg. ByBy one czsto u|ywane przez Rosjan do transportu pasa|erów i poczty. PokonywaBy wówczas 160 180 km dziennie w szybkim tempie. SBowo  husky znaczy ochrypBy i kiedy[ okre[lano w ten sposób wszystkie psy u|ywane do cignienia saD, obecnie nazwa ta przysBuguje jedynie rasie husky syberyjski[potrzebne zródBo]. Husky zostaBy sprowadzone do Kanady w 1909 r. przez rosyjskiego handlarza futrami Williama Goosaka, ale nie jest wykluczone, |e mogBy si tam przedosta znacznie wcze[niej. Goosak wystawiB zaprzg w wy[cigu  All Alaska Sweepstake na dystansie 650 km. W porównaniu z miejscowymi psami zaprzgowymi wydawaBy si by tak niepozorne, i| pocztkowo zostaBy wy[miane i ochrzczone mianem  syberyjski szczur . Zaprzg owych  szczurów , prowadzony przez Thurnstrup'a, po pokonaniu morderczego dystansu zjawiB si na mecie jako trzeci. I tak rozpoczB si cig zwycistw psów tej rasy. W 1910 r. na trasie tego samego wy[cigu John Johnson ze swym zaprzgiem husky uzyskaB rekordowy czas 74 h. 14 min. 39 sek., pobity dopiero niedawno, w 1983 r. W latach 1915, 1916 i 1917 wygrywaB sBynny zaprzg husky Leonarda Seppali. Psy Seppali daBy pocztek hodowli tej rasy na kontynencie amerykaDskim, gdzie jako szybkie i wytrzymaBe prdko zyskaBy sBaw i uznanie. Rozwój hodowli doprowadziB do zarejestrowania rasy przez  AmerykaDski Kennel Club . Krzy|ówki z miejscowymi psami doprowadziBy do uzyskania typu uniwersalnego. Psów u|ywano nie tylko w sporcie, ale równie| w pracy  do przewo|enia niezbyt ci|kich Badunków i poczty. Norweski badacz Roald Amundsen (1872 1928), planujc ekspedycj naukow z Alaski na Biegun PóBnocny, wybraB do transportu sprztu wBa[nie husky. Niestety, wybuch I wojny pokrzy|owaB plany ekspedycji, a sprowadzone przez Amundsena psy rozpowszechniBy si po Kanadzie i USA. Kiedy w latach 1950 1960 rozkwitBa hodowla husky w Ameryce PóBnocnej przywieziono pierwsze egzemplarze tych psów do Europy. Popularno[ oraz liczebno[ psów rasy siberian husky w Europie znacznie wzrosBa wraz z rozwojem sportu zaprzgowego. <br> <br> <b> <font color="red"> Budowa <br> <font color="black">* GBowa: [redniej wielko[ci, proporcjonalna do tuBowia. *Kufa jest [redniej wielko[ci, zw|a si stopniowo w stron wierzchoBka nosa. Koniec kufy nie jest ani szpiczasty, ani kwadratowy. WierzchoBek nosa czarny u psów szarych, pBowych i czarnych. Koloru wtrobianego u psów rudych (ma[ci miedzianej). Brzowy lub cielisty u psów ma[ci biaBej. Zgryz no|ycowy. Dopuszczalny jest brak zbów P1. <br> *Uszy s [redniej wielko[ci trójktne, wysoko osadzone i zbli|one do siebie, s grube i obficie poro[nite wBosiem. Koniec ucha lekko zaokrglony, stoi prosto do góry. <br> *Oczy s brzowe lub jasnoniebieskie, przy czym czsto jedno mo|e mie inny kolor ni| drugie. S w ksztaBcie migdaBa i osadzone lekko sko[nie. Oryginaln i czsto poszukiwan cech s niebieskie tczówki, nierzadko tczówki ró|ni si kolorem. <br> *Szyja: [redniej dBugo[ci, dumnie noszona, gdy pies stoi, w kBusie szyja opuszcza si tak, |e gBowa noszona jest lekko do przodu, obficie owBosiona. <br> *TuBów: silny zwarty, linia grzbietu prosta, kBb wyrazny, ldzwie dobrze umi[nione, zad prosty, klatka piersiowa gBboka. <br> *KoDczyny przednie: mocne i proste, równolegBe wzgldem siebie. <br> *KoDczyny tylne: [rednio ktowane, mocne, uda dobrze umi[nione. <br> *Ogon: w ksztaBcie lisiej kity, dobrze owBosiony, osadzony powy|ej linii grzbietu i noszony w ksztaBcie sierpowatego Buku, gdy pies ma napit uwag. <br> *Ko[ciec: mocny, ale nie ci|ki. <br> *Ruch: lekki, pBynny, zwinny, swobodny, |ywy i elegancki; ze wzgldu na swój ci|ar ciaBa i wielko[ husky jest najszybszym z póBnocnych ras psów zaprzgowych. <br> *Wady: Brak prawidBowo wyksztaBconych obu jder w mosznie, oraz wszystko co odbiega od oficjalnego wzorca. <br> <br> <b> <font color="red"> Szata i umaszczenie <br> <font color="black">Dopuszczalne s wszystkie rodzaje umaszczenia, od czysto biaBego do jednolicie czarnego, jednak najcz[ciej spotykane zestawienia barw to: czarny, szary, wilczasty, srebrzysty, rudy, czekoladowy i zBocisty z biel, tak|e pinto (Baciate). Na gBowie wystpuje du|a ró|norodno[ rysunku, tzw. maski  z reguBy biaBa kufa i cz[ twarzowa czaszki, reszta barwna. WBos jest dwojakiego rodzaju  tworz go podszerstek i wBos okrywowy [redniej dBugo[ci; bardzo gsty, sprawia wra|enie obfitego, ale nigdy nie jest tak dBugi, |eby przesBaniaB wyrazny rysunek linii psa. <br> <br> <b> <font color="red"> U|ytkowo[ <br> <font color="black"> WspóBcze[nie husky syberyjski jest wykorzystywany, tak jak i dawniej, jako pies zaprzgowy, tak|e jako pies rodzinny. <br> <br> <p align="right"> <a href="strona 3 o psach.html"><img src="strzaBa.jpg" width=90 height=45>